سطح مناسب برای پوشش ایزوگام نباید لیز باشد. همچنین نصب ایزوگام بر روی ایزوگام قبلی، وزن زیادی بر ساختمان وارد می کند. با توجه به شرایط ممکن است ابتدا با برداشتن ایزوگام های قبلی، سطح را آماده کرد.
سطح باید یکدست و بدون ترک یا شکافی با عرض بیشتر از 1 سانتی متر باشد. شکاف بیش از 1 سانتیمتر به وسیله سیمان یا خمیر ماستیک، پر شده و هم سطح می شود.

شیب سطح باید به گونه ای باشد که آب به سمت، آبروها هدایت شود و بر روی سطح راکد نماند. نقاط بالا و پایین برای ساخت شیب بنا به شکل هندسی و شرایط محیطی تعیین می شود. اما به طور معمول شیب 1 تا 3 درصد برای پشت بام استفاده می شود.

رول های ایزوگام، 10 متر طول و 1 متر پهنا دارند. ضخامت این رول ها در حدود 4 میلی متر است.
برای اینکه فاصله همپوشانی رول ها رعایت شوند. در ابتدا، سطح با فاصله 90 سانتی متر، نشانه گذاری شده و برای تراز کردن لبه ها در کنار دیوارها از تکنیک ریسمان کشی استفاده می شود.
برچسب روی ایزوگام باز شده و لایه پلاستیکی از سطح ایزوگام جدا می شود.
برای قسمت ناودان، یک لایه به اندازه حداقل 50*50 بریده و به صورت قیف نصب می شود.
حرارت بالای مشعل باعث سوختگی و حرارت پایین، عدم چسبندگی ایزوگام به سطح را به همراه دارد. بنابراین حرارت مناسب مشعل، بسیار مهم است.
زاویه مشعل با ایزوگام باید در حدود 45 درجه باشد، تا بالاترین کارایی را در نصب ایزوگام شاهد باشیم.